Rig Ved 1.42.10
Here Parmatma is requested to provide us the ability so that we strengthen our divinity and may it not only work towards public welfare but also for individuals too. This is possible only when we adopt good behaviour, Good thoughts and good intentions. It is then only that we follow the path of good deeds. This points towards great Yagya's which results in divine work. It is then only that Atma acquires Gyan and through this the oneness of Atma and Parmatma is possible.
न पू॒षणं॑ मेथामसि सू॒क्तैर॒भि गृ॑णीमसि ।
वसू॑नि द॒स्ममी॑महे ॥
Translation:
पूषनम् - Of Pushadev.
न मेथामसि - No condemnation.
सूक्तैः - Para.
अभि - Everywhere.
गृणीमसि - To sing praises.
दस्मम् - Worth seeing.
वसूनि - Of Wealth.
ईमहे - To plead.
Explanation: It is said that we never forget Pushadev. We sing his praises through Suktas. We request him to make our life radiant.
Deep meaning: Here Parmatma is requested to provide us the ability so that we strengthen our divinity and may it not only work towards public welfare but also for individuals too. This is possible only when we adopt good behaviour, Good thoughts and good intentions. It is then only that we follow the path of good deeds. This points towards great Yagya's which results in divine work. It is then only that Atma acquires Gyan and through this the oneness of Atma and Parmatma is possible.
Instagram link👇
https://www.instagram.com/p/CNqGN7jBgMC/?igshid=n2wsk9il5sqm
📸 Credit - Shartish art(Instagram)
#मराठी
ऋग्वेद १•४२•१०
न पू॒षणं॑ मेथामसि सू॒क्तैर॒भि गृ॑णीमसि ।
वसू॑नि द॒स्ममी॑महे ॥
भाषान्तर:
पूषनम् - पूषा देवाची.
न मेथामसि - निन्दा नाही करणारे.
सूक्तैः - सक्त.
अभि - सर्वत्र.
गृणीमसि - स्तुती करणे.
दस्मम् - दर्शनीय.
वसूनि - धन.
ईमहे - याचना करणे.
भावार्थ:इथे पूषा देवांना म्हटलेले आहे की आम्ही त्यांना विसरुन जाणे शक्य नाही. सूक्तांच्या माध्यमातून आम्ही त्यांची स्तुती करतो.आमच्या जीवनाला प्रकाशित करणारी संपदा मागत आहोत.
गूढार्थ:इथे परमात्माला असे सामर्थ्य देण्याचा आग्रह केलेला आहे ज्याच्या मुळे देवत्व विकसित होत जाईल आणि ज्याच्या मुळे मात्र लोक कल्याणच नव्हे तर प्रत्येक प्राणी मात्राचे कल्याण होईल. ते तेंव्हा संभव होइल जेंव्हा आमच्या मधे सदभाव, सदव्यवहार आणि सद्बुद्धि व्याप्त असेल, तेव्हाच आम्ही सत्कर्म करू शकतो. हे सर्व सूचित करत आहेत त्या महान यज्ञांचे बाजू ज्यांच्या द्वारे दैवी क्रिया संपन्न आणि पुष्टीत होते. तेव्हा आत्मा पण ज्ञान प्राप्त करणार आणि आत्मा आणि परमात्म्याचे ऐक्य पण होणार.
#हिन्दी
ऋग्वेद १•४२•१०
न पू॒षणं॑ मेथामसि सू॒क्तैर॒भि गृ॑णीमसि ।
वसू॑नि द॒स्ममी॑महे ॥
अनुवाद:
पूषनम् - पूषा देव की।
न मेथामसि - बुराई न करना।
सूक्तैः - सूक्त।
अभि - सभी ओर।
गृणीमसि - स्तुति करना।
दस्मम् - देखने लायक।
वसूनि - धन।
ईमहे - याचना करना।
भावार्थ:यहाँ पूषा देव से कहा जा रहा है कि हम उन्हें कभी नहीं भूलते।हम सूक्तों से उनकी स्तुति करते हैं।हमारे जीवन को प्रकाशित करे ऐसी संपदा उनसे मांगते हैं।
गूढार्थ: यहाँ परमात्मा से ऐसा सामर्थ्य मांगा जा रहा है जो देवत्व को विकसित करे और न केवल जिससे लोक कल्याण हो बल्कि प्राणी मात्र का भी कल्याण हो।वह तभी संभव है जब हमारे अंदर सदभाव हो, सद्व्यवहार हो सुबुद्धि हो तभी हमसे सत्कर्म होंगे। यह इशारा कर रहा है उन महान यज्ञों की तरफ जिनसे दैवी क्रिया संपन्न होती हैं। और परिपुष्ठित होती हैं। फिर आत्मा ज्ञान भी प्राप्त करेगा और आत्मा परमात्मा की एकता भी हो जायेगी।